جدول جو
جدول جو

معنی عمر نسفی - جستجوی لغت در جدول جو

عمر نسفی
(عُ مَ رِ نَ سَ)
ابن محمد بن احمد بن اسماعیل نسفی، مکنی به ابوحفص و ملقب به نجم الدین. مفسر، ادیب، مورخ و فقیه حنفی. وی به سال 461 ه. ق. در نسف متولد شد و بسال 537 ه. ق. در سمرقند درگذشت. مصنفات و تألیفات او را در حدود یکصد عدد نوشته اند که از آن جمله است: 1- الاشعار بالمختار من الاشعار، در بیست جزء. 2- لا اکمل الاطول، در تفسیر. 3- تاریخ بخارا. 4- التیسیر فی التفسیر. 5- طلبهالطلبه. 6- العقائد. 7- القند فی علماء سمرقند. 8-قیدالاوابد. 9- منظومۀ خلافیات در فقه. 10- المواقیت. (از الاعلام زرکلی از الفوائد البهیه ص 149، و الجواهر المضیئه ج 1 ص 394، و لسان المیزان ج 4 ص 327)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

عمر کوفی
(عُ مَ رِ)
ابن ابراهیم بن محمد بن محمد بن احمد بن علی بن حسین بن علی بن حمزه بن یحیی بن حسین علوی کوفی بغدادی زیدی، مکنی به ابوالبرکات. فقیه و محدث و مفسر و مقری و لغوی و ادیب و نحوی بود که نسبش به امام علی بن ابی طالب (ع) می رسد. وی در سال 442 ه. ق. در کوفه متولد شد و در این شهر و در بغداد تحصیل علم کرد، سپس به بلاد شام سفر کرد و زمانی در دمشق و حلب سکونت اختیار کرد و در هفتم شعبان سال 539 ه. ق. درگذشت. او راست: شرح اللمع ابن جنی، در نحو. (از معجم المؤلفین و الاعلام زرکلی). رجوع به مآخذ ذیل شود:المنتظم ج 10 ص 112. میزان الاعتدال ج 2 ص 249. انباءالرواه ج 2 ص 324. البدایه ج 12 ص 219. نزههالالباء ص 478. لسان المیزان ج 4 ص 280. بغیهالوعاه ص 359. شذرات الذهب ج 4 ص 132. طبقات المفسرین ص 26. تاج التراجم ص 35. کشف الظنون ص 1562. اعیان الشیعه ج 2 ص 216
لغت نامه دهخدا
عمر دلفی
(عُ مَ رِ دُ لَ)
ابن عبدالعزیز بن ابی دلف. پنجمین تن از بنی دلف است که در کردستان حکومت میکردند. وی بسال 280 ه. ق. بحکومت رسید و در سال 281 ه. ق. اصفهان و نهاوند را نیز ضمیمۀ قلمرو خود کرد. و به سال 285 ه. ق. به دست حکام عباسی سلسلۀ ایشان منقرض گشت. (از طبقات سلاطین اسلام ص 113)
لغت نامه دهخدا
علی نسفی
(عَ یِ نَ سَ)
ابن محمد بن علی بن ابی بکر بن علی نسفی بیکندی. او راست: شرح قسمت سوم از مفتاح العلوم سکاکی، که در سال 719 هجری قمری از تألیف آن فراغت یافت. (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1767)
لغت نامه دهخدا